Saturday, March 1, 2008

شکلات تلخ در سالی که گذشت

پس نوشت :خواندن این مطلب به افراد زیر 12 سال. بانوان باردار. بیماران قلبی. افراد با سابقه بیماری روانی. کارمندان دولت. افراد با درآمد ماهیانه کمتر از پانصد هزار تومان. عشاق. فراغ (نقطه مقابل عشاق). اقایان کم مو. خانمهای چاق. دختران مجرد. پسران مشمول نظام وظیفه و در نهایت بلاگرهای افسرده توصیه نمیگردد.
نمیدونم چی بگم وقتی فیلم سال 86 رو نگاه میکنم بی اختیار لجم میگیره. حرص میخورم و دلم میخواد کلمو بکوبونم به دیفال.استرس و ضربه هایی که امسال تحمل کردم خدایی در مراحلی کمی تا قسمتی مستاصلم کرد.اون قسمتهایی که حس میکردم فردینم. اون لحظاتی که عین یک ابله به تمام معنا خودم رو شکنجه میدادم. اون تکه هایی که برای اثبات حرفم بال بال میزدم و ...از آنچه در سال 86 به من گذشت چیزی نمینویسم که تکرار موارد تنش زا اون هم در آخر سال با این فشار کاری و ... زیاد جالب نیست. ولی امسال یاد گرفتم که :
1. میشه آدم بود. در هر شرایطی. حتی لحظه ای که داری منفجر میشی. لحظه ای که نمیتونی خودتو رو صندلیت بنشونی و انگار یکی یقه ات رو میگیره رو بلندت میکنه و دوباره ولت میکنه. لحظه ای که به زندگی پیرزن هفتاد ساله با واکر حسرت میخوری. لحظه هایی که با تمام وجودت میخوای فریاد بکشی و لحظه هایی که مجبوری در عین اینکه داری خفه میشی و میخوای طرف مقابلت رو بکشی به آرومی رو صندلیت لم بدی و بهش لبخند بزنی. در همه ی این لحظات در اون نقطه ی اوج و ترکیدن یک لحظه میشه به خودت نهیب بزنی که تو آدمی.
2. هیچکس هیچکس و هیچکس مهمتر و عزیزتر از خود آدم نیست. تو الهه ی صبر و ایثار نیستی. تو آدمی پس نیازهای خودت هم باید برآورده بشه. تا تو آروم و سرحال و شاد و موفق نباشی نمیتونی این حسها رو به دیگران منتقل کنی.
3. مواردی پیش میاد که باید توشون احساسات رو کنار گذاشت. به عبارتی باید سنگدل بود.
4. لج بازی کار بدیه. مخصوصن لج بازی با خود اینو بفهم نیکو جون!
5. گاهی درمانی برای دردی وجود نداره. باید باهاش بسازی. به عبارتی بسوزی و بسازی. حاصل جمع سوختن و ساختنت هم ثابته پس بهتر بیشتر با مساله بسازی تا کمتر بسوزی!
6. بعضی افراد ارزش فداکاری ندارند. تو خودت رو براشون بکشی هم فرقی براشون نمیکنه. سریع باید این آدمها رو شناخت و زیاد بهشون بها نداد.
7. نباید زیاد سر خودمون رو شلوغ کنیم به عبارتی یک ده آباد به از صد شهر خرابه. دور و بر خودمون رو با کارها و آدمها و مسائل ریز و درشت پر کنیم از کارها و ادمها و مسائل اصلی و واجب میمونیم.
8. عقل سالم در بدن سالم. خوراک مناسب. ورزش. چک کردن سلامتی از واجبات عینیه!
9. با مشکلات دیگران زیاد بازی نباید کرد. چون کم کم مشکل خود آدم میشه.
10. چقدر خدا بزرگه. چقدر صبوره. چقدر طاقت داره که همه چیز رو درباره ی ما آدمها میدونه ونمیزنه داغونمون کنه. به شخصه بهم ثابت شد که دیدن یک مسئله از زوایای دیگه که زیاد هم هنجار نیست ممکنه چقدر به ضرر آدم تموم بشه. به قولی بی خیری خوش خبری!
11. آدمها میتونند بدجنس باشند و به نفع خودشون با ظاهر دلسوزی تو رو له کنند. میتونند ابله باشند و به نفع هیچکس تو رو له کنند. میتونند اونقدر بدبخت باشند که برای نابودکردن تو خودشون رو به لجن بکشند. میتونند اونقدر کثیف باشند که ... آدمها میتونند خیلی بد باشند. برای همین هم خدا به تو و من عقل داده که بشناسیمشون و بازیچه دستشون نشیم. خوب؟
12. بهتره بی چشم داشت محبت کنیم . ممکنه سه سال زندگیت رو صرف حل مشکل دوستت کنی بعد در بحرانی ترین لحظه زندگیت وقتی فقط میخوای به درد دلت گوش کنه بهت بگه من تازه از دردسر خلاص شدم بیا بریم بستنی بخوریم!!
حالا:
الف : شما چه شکلاتهای تلخی تو سال هشتاد و شش چشیدید؟
ب:بعضی وقتها که احساس میکنم نارو خوردم. بهضی وقتها که به بدیها فکر میکنم بعضی وقتها که کارم خیلی زیاد میشه بعضی وقتها که یادم میاد...یادم میاد...یادم میاد...دلم میخواد سال 86 رو یکی از بدترین سالهای زندگیم معرفی کنم. ولی میدونم شما هم مثل نیکوتون پاستیل دوست دارید. پس:
پست بعدی: پاستیل در سالی که گذشت.