Wednesday, August 8, 2007

مصافحه

معمولن در برخورد اول با همدیگه دست میدیم از روی همین دست دادن به خیلی از روحیات شخص مقابلمون پی میبریم. این نتیجه ی سالیان سال (29 سال و چهار ماه) مصافحه ی منه:
آدمهایی که وقتی باهاشون دست میدی:

دستشون عین دست مجسمه ست. انگشتهای سیخ و کف دست خمیده. شما نمیدونید کی باید دستشونو ول کنید و میترسید با رها کردن، دستشون بیفته زمین و بشکنه. این آدمها معمولن خشک و انعطاف ناپذیرند. حرف حرف خودشونه. شما برید بالا، بیاید پایین. تو خاک و خل غلت بزنید، باز هم ماست از دیدشون سیاهه. روش مقابله باهاشون لبخند و هرکه به راه خویش مشغوله.

یک چیزی فراتر از لبخند به لبشونه ودستتون رو همچین فشار میدن که آه از نهادتون در میاد. همیشه برعکس اونچه شما در نظرتونه رفتار میکنند. شوخ و شنگند و ده تا جک دست اول تو چنته دارند. معمولن اهل وفا و مفا نیستند. خوشگذروند و باهاشون خوش میگذره. آدمهای موثری هستند. روش برخورد باهاشون به قصد تفریح و رهایی از تفکرات آزار دهندس. نمیشه ازشون انتظار همدردی یا راهنمایی داشت.

دستشون مثل دست مرده سرده ، از فاصله ی دور باهاتون دست میدند و سریع دستتون رو رها میکنند. آدمهای بدقلق و منزوی هستند. میتونند ساعتها بنشینند و حتی لبخند نزنن. معمولن معلوم نیست دارن کجا رو نگاه میکنند و تهی از هرنوع احساسند. بهتون توصیه میکنم بی خیالشون بشید هرچند بی آزارتر از اونچه به نظر میرسه هستند.

پوست دستشون خشک و زبره انگشتهاشون رو سریع دور دستتون حلقه میکنند و عین ویبراتور تکونتون میدن .به مدت یک دقیقه اینکار رو ادامه میدن سپس دستتون رو با زاویه ی شیب مثبت نود درجه با سمت بالا پرت میکنند. اینها آدمهای دستپاچه و کم طاقتی هستند . هرچی میخوان فوریه. اهل مدیریتند و در عین حال به نظراتتون اهمیت میدن. ولی تند و سریعند . صبر در قاموسشون نیست. باید پا به پاشون بدوید وگرنه جا بمونید حتی برنمیگردند نگاهتون کنند. معمولن خیلی دوست داشتنی هستند.

دستهای تپل و نرمی دارند. دستشون گرمه و تا وقتی شما دستشون رو ول نکنید همچنان نگهتون میدارند. اینها فوق العاده آدمهای خوش مشربی هستند. مهربونند. صبورند. معمولن آینده نگر نیستند. میتونید 40 سال باهاشون دوست باشید و ازشون یک کلمه شکایت نشنوید. اهل حالند وممکنه تو عمرشون یک جلد کتاب هم نخونده باشند ولی به اندازه دهخدا اطلاعات داشته باشند. دوستهای خوبی هستند .

مهم نیست چطوری دست میدند ولی اون یکی دستشون رو میذارند پشتتون. این آدمها معمولن خودشون رو از دیگران داناتر و بزرگتر میدونند. حامی های خوبی هستند.

دستشون خیلی خیلی گرمه. میشه گفت داغه. دستتون رو که گرفتند دیگه ول نمیکنند. از این دست به اون دست میدنش و باهاتون صحبت میکنند. گهگاه دستتون رو فشار میدن و تا میاید دستتون رو بکشید محکم نگهش میدارند. اینها آدمهای دقیقی هستند. آدم شناسند. بعضی وقتها کرمو هستند. ولی تیزهوشند. مطمئن باشید مدتها طول میکشه تا به کنه قلبشون پی ببرید . معمولن عاشق پیشه اند.

و اما مصافحه ی مطلوب از دید نیکو:
به فاصله ی یک قدم از طرف مقابلتون قرار بگیرید(لازم نیست بپرید تو بغلش یا مثل الفنون از یک کیلومتری دستتونو دراز کنید) . آرنجتون رو به پهلوتون نچسبونید . انگشتاتون رو دور دست طرف حلقه کنید و به گرمی دستشو کمی(کمی) فشار بدید و بعد کمی (کمی) دستشو نگه دارید و بعد انگشتاتونو باز کنید (یهو دستشو ول نکنید ). اگه منظور خاصی ندارید دست آقایون رو زیاد تو دستتون نگه ندارید. نه اینجا انگلیسه نه الان قرن شونزدهم پس خواهشن دست خانومها رو نبوسید. به طور منقطع دست ندید اونطوری که مچ طرف رو میگیرند و در نهایت سر ناخنش رو رها میکنند. اگه دستتون خیس یا کثیفه خواهشن با ساعد و آرنج و جاهای دیگه دست ندید و موقع دست دادن به چشمها(حداقل صورت) طرف مقابلتون نگاه کنید...
بقیش با خودتون.