دیروز پریروزها که داشت بارون میومد به سرم زد که اون تکه راه رو پیاده بیام. هرچی میگذشت بارون تندتر و تندتر میشد. دیگه طوری شد که برای اینکه موش آبکشیده نشم مجبور شدم از زیر سقفهای کوتاهی که اکثرن مربوط به بالکن خونه های کنار خیابون میشد رد بشم
دیدم جامعه ی کنونی ما مثل همین تقسیم بندیه که الان دارم میبینم
گروه اول : کسانی که بدون اینکه از وضع بیرون خبر داشته باشن تو خونه هاشون راحت خوابیدند یا دارن به اموراتشون رسیدگی میکنن
گروه دوم :یک عده بی پناه که بدون هیچ سایه بونی زیر بارونند و مجبورن خودشونو با تبعات ناشی از تند و کند شدن اون وفق بدن
گروه سوم :آدمهایی که زیراین سایه بونهای موقت دارن حرکت میکنن. کنترلی بر آنچه برشون سایه افکنده ندارن : گاهی عریض میشه گاهی باریک. گاهی ممتده وگاهی به کل حذف میشه! البته بستگی داره مسیرت چی باشه. بعضیا که زرنگترن اون دورها رو نگاه میکنن تا ببینن از کدوم مسیر برن کمتر بارون میخورن. معمولن هم وقتی بارون تند میشه زیر سایه بونا شلوغتر میشه اگه دیر بجنبی میمونی زیر بارون. البته بعضی سایه بونا هم چکه میکنن ولی خوب بهتر از هیچی هستند. بعضی ها هم زیر سایه بون جا خوش میکنن. برای همیشه زیرش موندن محاله ولی در عین اینکه دیرت میشه وقتی بارون تنده میچسبه یه خورده کند کنی! بعضیا هم برای اینکه زود برسن بی خیال سایه بون میشن و از زیر بارون میدوند. بازم بستگی داره مقصدت کجا باشه و چقدر دیرت شده باشه. بعضیا هم شانسشون میزنه و یهو یکی از گروه اول درخونشو باز میکنه و میپرند تو! بعضیا هم برعکس همینطوری که دارن دلی دلی میرن یهو سایه بون رو سرشون خراب میشه و... گاهی هم یکی از آدمهای دسته اول میاد دم پنجره و برای اونایی که زیر بارونن بیانیه صادر میکنه یا اگه آدم خوش ذوقی باشه یه دوبیتی میگه و بر میگرده سرکارش
ازآدمهای گروه سومم و در بیم و امید به سر میبرم. اگه بتونم خودمو جمع و جور میکنم تا جا برای گروه دوم باز بشه. بعضی وقتها به دیوار نزدیک میشم بعضی وقتها به بارون! شده آدمی رو که از گروه دوم آوردم زیر سایبون خودمو هل داده زیر بارون. شده که یکی از گروه اول درخونشو برام باز کنه. شده عجله داشته باشم و بدوم زیر بارون ولی خوب حسابی خیس شدما اما نتیجش لذت بخش تر بوده. شده بپرم زیر بارون و فقط الکی خیس بشم و سرما بخورم
در هر شرایطی میدونم که حالم از بیانیه ها و شعرهای گروه اول درباره ی گروه دوم به هم میخوره
دیدم جامعه ی کنونی ما مثل همین تقسیم بندیه که الان دارم میبینم
گروه اول : کسانی که بدون اینکه از وضع بیرون خبر داشته باشن تو خونه هاشون راحت خوابیدند یا دارن به اموراتشون رسیدگی میکنن
گروه دوم :یک عده بی پناه که بدون هیچ سایه بونی زیر بارونند و مجبورن خودشونو با تبعات ناشی از تند و کند شدن اون وفق بدن
گروه سوم :آدمهایی که زیراین سایه بونهای موقت دارن حرکت میکنن. کنترلی بر آنچه برشون سایه افکنده ندارن : گاهی عریض میشه گاهی باریک. گاهی ممتده وگاهی به کل حذف میشه! البته بستگی داره مسیرت چی باشه. بعضیا که زرنگترن اون دورها رو نگاه میکنن تا ببینن از کدوم مسیر برن کمتر بارون میخورن. معمولن هم وقتی بارون تند میشه زیر سایه بونا شلوغتر میشه اگه دیر بجنبی میمونی زیر بارون. البته بعضی سایه بونا هم چکه میکنن ولی خوب بهتر از هیچی هستند. بعضی ها هم زیر سایه بون جا خوش میکنن. برای همیشه زیرش موندن محاله ولی در عین اینکه دیرت میشه وقتی بارون تنده میچسبه یه خورده کند کنی! بعضیا هم برای اینکه زود برسن بی خیال سایه بون میشن و از زیر بارون میدوند. بازم بستگی داره مقصدت کجا باشه و چقدر دیرت شده باشه. بعضیا هم شانسشون میزنه و یهو یکی از گروه اول درخونشو باز میکنه و میپرند تو! بعضیا هم برعکس همینطوری که دارن دلی دلی میرن یهو سایه بون رو سرشون خراب میشه و... گاهی هم یکی از آدمهای دسته اول میاد دم پنجره و برای اونایی که زیر بارونن بیانیه صادر میکنه یا اگه آدم خوش ذوقی باشه یه دوبیتی میگه و بر میگرده سرکارش
ازآدمهای گروه سومم و در بیم و امید به سر میبرم. اگه بتونم خودمو جمع و جور میکنم تا جا برای گروه دوم باز بشه. بعضی وقتها به دیوار نزدیک میشم بعضی وقتها به بارون! شده آدمی رو که از گروه دوم آوردم زیر سایبون خودمو هل داده زیر بارون. شده که یکی از گروه اول درخونشو برام باز کنه. شده عجله داشته باشم و بدوم زیر بارون ولی خوب حسابی خیس شدما اما نتیجش لذت بخش تر بوده. شده بپرم زیر بارون و فقط الکی خیس بشم و سرما بخورم
در هر شرایطی میدونم که حالم از بیانیه ها و شعرهای گروه اول درباره ی گروه دوم به هم میخوره
|